ала
11ала — с. Ак һәм кара яки ачык һәм тонык төсләрдән торган. Чуар. Күк, ак, кызыл һ. б. төсләр аралаштырылып ялганып ясалган, тегелгән. АЛА БАЛЫК – КЕРКӘ – Сөләйман балыгы семь. тау елгаларында, күлләрдә үрчи торган, кызыл һәм кара тимгелле балык; рус.… …
12ғалаён — [غليان] а 1. ҷӯшиш, ҷӯш 2. маҷ. ҷӯшу хурӯш, туғён, талотум; ба тариқи истиора: ғалаёни хун, ғалаёни ҳиссиёт…; аз ғалаёни…; а) аз ҷӯшиши…; б) киноя аз аз шиддати …, аз зӯрии…; ғалаён кардан (намудан) ба хурӯш омадан, туғён кардан ( и оби баҳр,… …
13алақан — зат. Бестастың алтыншы кезекте ойналатын түрі. Алтыншы кезек – «а л а қ а н». Қақпа тасты лақтырып отырып, қалған төрт тасты екінші қолдың алақанына жинау керек (Б. Төтенаев, Қаз. ұлт. ойын., 48). Алақан шертіспек. этногр. Ұтылып қалған адамның… …
14ала көлең — зат. Ала көлеңке, елең алаң кез …
15алаң-ғұлаң — (Гур., Маңғ.) алақ жұлақ. Көзі а л а ң ғ ұ л а ң болып кетті (Гур., Маңғ.). Қызбала сүт пісірімнен соң есін жиды. А л а ң ғ ұ л а ң, біраз уақыт ештеңеге көзі тоқтамай қойды (Ж. Нәжім., Кішк., 130). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінің бірінде:… …
16алаңыт — ет. Алаң болу, алаңдау …
17ала — хала, змей (Пиеш като борованска ала.) …
18Ала — Sp Alà õs Ap Ала/Ala baltarusiškai (gudiškai) Ap Ола/Ola rusiškai L u. V Baltarusijoje …
19ала көлеңке — зат. Таң қылаң беріп келе жатқан елең алаң кез немесе кешкі апақ сапақ мезгіл …
20алақаз — зат. зоол. Сырт көрінісі қазға да, үйрекке де ұқсайтын жалпақ тұмсықтылар отряды, үйректер туысына жататын ірі құс, ит ала қаз …