благородник
11аристократ — (грч aristokrates) припадник на аристократијата, благородник по раѓање или по положба …
12армалес — (лат armates) повелба со која владетелот му доделува грб на благородник …
13бег — (тур bey) 1. муслимански благородник, голем поседник во стара Турција, 2. титула (што се става обично по името) господин, господар …
14болјар — (рус. болярин) 1. големец, богаташ 2. голем феудален земјопоседник во стара Русија 3. богат романски благородник земјопоседник …
15брут — (лат. Brutus) 1. (Марк Јуниј Брут, 85 42 г. пр. н. е.), римски благородник и политичар заедно со Касиј учествувал во заговорот против Цезар (44 г. пр. н. е.) по поразот од Октавијан и Антониј кај Филипи (Македонија), се самоубил 2. фиг. Зар и ти …
16буржуј — (qbp. bourgeois) 1. првобитно: жител на град (за разлика од благородник и кмет во феудалното општество) 2. припадник на буржоаската класа експлоататор 3. малограѓанин 4. богаташ, добро ситуиран граѓанин …
17доминус — (лат. dominus) 1. во римското право: татко на семејство, домаќин 2. во феудализмот: владетел, благородник 3. во католичката религија: Исус, Бог …
18дон — (шп. don) господин наслов што се става пред името на благородник или угледен господин во Шпанија и Португалија и пред името на свештеник во Италија и Далмација …
19евпатрид — (грч. eupatrides) 1. кај старите Грци: привилегиран аристократ по потекло, благородник 2. припадник на благородништвото, угледен човек …
20коморник — (грч. Kamara) собар (обично во служба на некој благородник па, според тоа, и лице во кое се има најголема доверба) …
