илм
61методология — [ميتادالاگيه] ю. таълимоти умумӣ дар бораи методу равишҳои илмӣ дар пажӯҳиши мавзӯъҳои ягон соҳаи илм …
62муқарриз — [مقرّض] нав. он ки ба асарҳои илмӣ, адабӣ, намоишу консертҳо ва ғ. баҳои хаттӣ медиҳад, тақризнавис; муқарризи расмӣ он ки дар ҳимояи рисолаҳои илмӣ бо фикри танқидӣ ӯ эродҳо дар бораи кори илмии дифоъкунанда маърӯза мекунад, оппоненти расмӣ …
63олим — [عالم] а. соҳиби илм, донишманд, донанда; олими беамал он ки мувофиқи дониши худ кордорӣ намекунад, касе, ки илм дораду амал надорад …
64ситора — I [ستاره] 1. ҷирми осмоние, ки дар осмон шабона чун нуқтаи дурахшоне дида мешавад, кавкаб; ахтар; ситораи думдор ҷирми осмоние, ки дар пасаш дунболаи туманмонанде дорад, ситораи корвонкуш ситораи ҳурмузд, ки нисфи шаб дар ҷои ноҳид – ситораи… …
65толибилм — [طالب علم] толиби илм, илмҷӯ …
66узв — [عضو] 1. як қисми бадан (аз қабили даст, пой, китф, сар): узви шунавоӣ 2. он ки ба ҳайати ягон созмон, иттиҳодия ва ғ. дохил аст ё пазируфта шудааст; узви Иттифоқи нависандагон, узви оила, узви ҷомеа, узви вобастаи Академияи илмҳо, узви пайвастаи …
67усул — [اصول] а 1. ҷ. асл (аслҳо); тарз, тариқ, равиш, роҳ; тартиб: мактаби усули нав (ҷадид), усули нави табобатӣ, усули кор; ба усули … ба тартиби …, ба шакли …; бо усули …, ба тариқи …, ба тарзи…: усулеро ба кор бурда, бо усули литографӣ чоп кардани… …
68ҳикмат — I [حکمت] а 1. илм, дониш 2. доноӣ, хирадмандӣ, фазилат 3. ҳилм, бурдборӣ, таҳаммул 4. адл, адолат, дод 5. Қуръон, китоби муқаддас 6. панд, андарз, сухани пандомез; ба Луқмон ҳикмат омӯхтан омӯхтани чизе ба касе, ки аъламтар аст 7. сабаб ва иллати …
69ҷамъиятшиносӣ — [جمعيت شناسي] илмҳое, ки соҳаҳои гуногуни ҷамъиятро меомӯзанд, ҷомеашиносӣ: илмҳои ҷамъиятшиносӣ …
70ильмень — м. небольшое озеро, остающееся после половодья, [например], на Волге , астрах. (Преобр.); также Мельников (7, 90), ильмень маленькое озеро , донск., воронежск., уральск. (Миртов). Часто встречается в геогр. номенклатуре на Дону (Маштаков, Дон 10) …
