тир

  • 101Тир —        1. в армян. миф. бог письменности, наук и иск в, писец бога Арамазда, прорицатель судьбы. Автор 5 в. Агатангехос назыв. Т. учителем жреч. мудрости. Т. внушал сны людям и тем открывал им их будущее. В храме Т. (между гг. Вагаршапатом и… …

    Древний мир. Энциклопедический словарь

  • 102Тир —         (греч. Tyros, лат. Tyrus), финикийский приморский город, назв. которого происходит от вавилоно ассирийского surri скала. Когда то Т. лежал на двух островах, раздел, узким проливом. Позднее пролив был засыпан. Теперь на этом месте… …

    Словарь античности

  • 103тир — (2 м); мн. ти/ры, Р. ти/ров …

    Орфографический словарь русского языка

  • 104тирә-як — 1. Сүз сөрешеннән аңлашылган ноктаны, төбәкне һәр яктан әйләндереп алган урыннар (башлыча җир өсте якларына карата әйтелә) 2. күч. Халык яши торган пунктка якын булган башка шундый пунктлар (авыллар һ. б.) …

    Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • 105тирәз — диал. Кечкенә тәрәзә, мунча, абзар, аран һ. б. тәрәзәсе …

    Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • 106тирәзә — 1. Өй, вагон һ. б. ш. корылмаларның эченә якты төшсен һәм һава керсен өчен стеналарына уелган тишек һәм шул тишеккә куелган пыялалы рам. Күзәтү, сөйләшү һ. б. ш. өчен стенага уелган, стенада калдырылган тишек. Хәрби ныгытмаларның стеналарында ату …

    Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • 107тир — у, ч. Закрите або напівзакрите приміщення, спеціально пристосоване для навчальної й тренувальної стрільби з ручної вогнепальної та пневматичної зброї …

    Український тлумачний словник

  • 108ТИР — (скр. од фр. transport international routier) ознака за меѓународен друмски превоз, ознака на камионите во меѓународниот сообраќај што, по правило, ги минуваат границите без царински преглед …

    Macedonian dictionary

  • 109тир — оқатар қару мен пневматикалық қарудан ату жаттығулары мен дайындықтарын жүргізуге арналған жабық немесе жартылай жабық орын. Т дің атыс аймағының өлшемі қашықтығы жағынан: ұрыс оғымен ату үшін – 400 м, кіші калибрлі қарумен – 100 м, ал… …

    Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • 110Тир —     (Tyre), главный город финикийцев на побережье Ливана к югу от Бейрута. Занимал небольшой остров с двумя гаванями, обеспечивавшими безопасную стоянку независимо от ветра. Выходцами из Т. основан Карфаген. Т. процветал до его разрушения… …

    Археологический словарь