шелеп

  • 31бөлік — (Түрікм., Красн.) мүшелеп сойылған малдың әрбір мүшесінің жалпы аты. Сатуға арнап сойған малдың бір б ө л і г і н әкелдім (Түрікм., Красн.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 32деңгене — I зат. этногр. 1. Бірнеше адам бірігіп, бір малды сойып, етін бөлісіп жеу дәстүрі. Құда қаласа ендігі бұзауын қабыққа байлап, күзге салым д е ң г е н е қыламыз да, пұлына уақ мал аламыз (Д. Исабеков, Тіршілік, 15). Міне, дәл осындай шақта бірнеше …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 33ет — зат. этногр. 1. Қазақтың ең басты ұлттық тағамы. ≈ «Е т асты, е т жеді» деген қолданыстар бар. Еттің сорпасы болады. Мұны «бесбармақ» деу ұят, санасыздық. 2. Өрік, шабдал сияқты жемістердің жеуге жарамды жұмсақ жері. ≈ Өріктің сүйегін е т і н е н …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 34қазылан — ет. Қазы пайда болу, семіру. Етке жұмсалатын жылқыны неге семіртпеске, қ а з ы л а н ы п, жалданған кезде неге соймаққа, мүшелеп бұзбасқа (Ж.Орманбаев, Қос басшы, 64) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі